EHRLICHIOSE

Ernstige bloedziekte die, mits tijdig herkend, meestal met succes behandeld kan worden. Wordt door teken verspreid; goede voorzorgsmaatregelen zijn belangrijk.

Besmetting:

Ehrlichiose wordt evenals Babesiose door teken verspreid en de twee ziekten komen dan ook geregeld in combinatie voor. Ehrlichia canis is een bacterieachtig organisme dat de witte bloedlichaampjes infecteert. Ook mensen kunnen ermee besmet raken.

Symptomen :

Ehrlichiose is een sluipende ziekte. Tijdens de oorlog in Vietnam had het Amerikaanse leger al bijna 300 working dogs aan erlichiose verloren voordat men doorhad om welke ziekte het ging. De eerste symptomen volgen 8 tot 20 dagen na de besmetting:

•    Koorts

•    Sloomheid

•    Rillingen 

•    Gebrek aan eetlust

•    Bloedarmoede

Minder vaak voorkomend zijn;

•    Gezwollen lymfeklieren

•    Pijnlijke spieren en gewrichten

•    Neusbloedinging

•    Bloed in de urine

•    Rug en nekpijn

•    Ooginfecties

•    Toevallen

•    Ademhalingsproblemen

•    Hartproblemen

Ze lijken erg op die van Babesiose, maar zijn minder hevig. De ziekte kan ook met andere verschijnselen gepaard gaan: gezwollen lymfeklieren, pijnlijke spieren en gewrichten, bloed in de urine, bloedingen in de neus en elders, ernstige rug- of nekpijn en oogproblemen (uitscheiding, infecties). Ook neurologische afwijkingen als toevallen of moeilijk lopen komen voor, evenals problemen met de ademhaling of met het hart.

Ehrlichiose heeft, wanneer de hond niet behandeld wordt, vaak een dodelijke afloop of krijgt een chronisch verloop. Ook na een behandeling blijft de ziekte soms chronisch aanwezig. Er ontstaat dan een zeker evenwicht tussen de ziekteverwekker en het immuum systeem van de hond. De hond is niet echt ziek, maar ook niet echt in orde: hij is de oude niet meer. De ziekte kan opnieuw opvlammen als de hond om de een of andere reden onder druk staat of een periode van verminderde weerstand doormaakt, bijvoorbeeld doordat er andere ziektes bijkomen (met name babesiose) of door medicijngebruik (Prednison bijvoorbeeld is erg schadelijk).
 

Diagnose en behandeling:

Ehrlichiose moet worden vastgesteld met bloedonderzoek. Verhoogde activiteit van de lever, een laag aantal witte bloedcellen en een laag aantal bloedplaatjes zijn aanwijzingen. Soms kan de parasiet zelf worden ontdekt, zij het minder makkelijk dan bij babesiose. Wanneer er antistoffen aanwezig zijn, is de hond in elk geval met de ziekteverwekker in aanraking geweest. Als hij daarnaast een aantal van de genoemde symptomen vertoont, kan men er redelijk zeker van zijn dat hij aan ehrlichiose lijdt.

Ehrlichiose is weliswaar ernstig, indien vroeg ontdekt kan Ehrlichiose goed behandeld worden met antibiotica. Doxycycline is het middel van eerste keus en moet minimaal 3 weken maar soms ook wel enkele maanden gegeven worden.

Meestal moet de hond worden opgenomen in een dierenkliniek en soms zijn bloedtransfusies en intraveneuze voeding nodig.
De meeste honden herstellen goed wanneer de ziekte in een vroeg stadium wordt herkend en voortvarend wordt behandeld. Voor jonge en drachtige dieren kunnen de gebruikte antibiotica echter schadelijk zijn. Chronische gevallen zijn heel moeilijk te genezen.
 

Preventie:

Er bestaat nog geen vaccin tegen erlichiose, maar omdat de ziekte ook paarden en koeien treft, die voor de economie veel belangrijker zijn dan honden, wordt er veel geld in onderzoek gestoken. Voorlopig schijnt het enige vaccin dat een beetje bescherming tegen ehrlichiose biedt, de neusspray tegen kennelhoest te zijn, omdat deze de vorming van de afweerstof immunoglobuline A stimuleert. Het veiligst is het risicogebieden te mijden (zeker in de warmere seizoenen) en voldoende voorzorgsmaatregelen te treffen tegen teken beten.

Verspreidingen risicoperiode :

Ehrlichiose komt in een groot deel van de wereld voor, met name in warmere gebieden. In koudere streken, waaronder België en Nederland, komt de ziekte nagenoeg niet voor. Ook in de bergen is de kans kleiner. Helaas is niet bekend hoe hoog men moet klimmen om ieder risico uit te sluiten. Het besmettingsgevaar hangt samen met het seizoen waarin de teken actief zijn. In gematigde streken is dat tussen mei en oktober, in zuidelijker streken langer.
 

DE BELANGRIJKSTE BESCHERMING VAN DE HOND TEGEN EHRLICHIOSE IS EEN GOEDE PREVENTIE TEGEN TEKEN.

Gebruik van de Scalibor tekenband of Prac-Tic pipetten

Controle op teken na een wandeling 

Gelijk verwijderen van teken met een tekentang 

Verspreiding: 

Europa:

Waarschijnlijk in alle landen rond de Middellandse Zee en in Portugal;

Noord-Amerika Verenigde Staten:

De meeste staten. In het zuid¬oosten en het centrale zuiden het hele jaar door, in het midwesten van het late voorjaar tot de herfst. Het noorden is vooralsnog gevrijwaard van ehrlichiose, maar in Winsconsin en Minnesota is onlangs een nieuwe variant opgedoken;

Zuid-Amerika:

Geen gegevens, vermoedelijk in alle (sub)tropische gebieden;

Azië:

In alle (sub)tropische gebieden;

Afrika: 

Geen gegevens, vermoedelijk in alle (sub)tropische gebieden;

Australië/ Nieuw-Zeeland: Geen gegevens.